ཀུན་མཁྱེན་ཏཱའི་སི་ཏུ་བསྟན་པའི་ཉིན་བྱེད་ཀྱིས་མཛད་པའི་སྒྲོལ་དཀར་རྒྱུན་ཁྱེར་བཞུགས།
Sadhana napisana przez ósmego Tai Situ Rinpocze Tenpej Njindzie (1700-1774), bardziej znanego pod imieniem Ciekji Dziungne, najczęściej wykorzystywana do codziennej praktyki Białej Tary w tradycji Karma Kamtsang.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་སྐྱེས་མཆོག་པུ་ཏོ་བའི་ཆིག་ལབ་རིང་མོ།
Długa rozmowa z samym sobą jest bardzo wyjątkowym komentarzem do praktyki treningu umysłu – niezwykle praktycznym, wypływającym z bezpośredniego doświadczenia. Zawiera wiele szczerych i wnikliwych spostrzeżeń dotyczących ówczesnego stylu życia i praktyki Dharmy, które w dzisiejszych czasach zdają się być wciąż aktualne.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
Choć obecnie Kagju Mynlam wspiera nowoczesna technologia, jego korzenie sięgają piętnastowiecznego Tybetu, gdzie Siódmy Karmapa Ciedrak Gjatso zapoczątkował tradycję wielkich modlitewnych zgromadzeń. Podczas nich recytowano skomponowany przez niego tekst: „Dwadzieścia części Mynlamu”. Obecny, Siedemnasty Karmapa, z antysekciarskim podejściem poszerzył ów tekst o modlitwy należące do wszystkich buddyjskich tradycji Tybetu, a w szczególności wszystkich szkół kagju, oraz o praktyki wykonywane przez buddystów na codzień, jak modlitwy do Guru Rinpocze, pochwały dla Tar czy modlitwy o odrodzenie w czystych krainach.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
W Liście do przyjaciela (བཤེས་པའི་སྤྲིངས་ཡིག) Nagardżuna – znany przede wszystkim jako autor wyrafinowanych traktatów filozoficznych – opisuje ścieżkę do pełnego Przebudzenia i udziela życiowych rad indyjskiemu królowi, koncentrując się na czterech rozmyślaniach, które przeobrażają umysł, oraz na sześciu doskonałościach praktyki bodhisattwy.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
Muzyka na niebie. Dzieciństwo i młodość, pierwsze nauki i poezje XVII Karmapy Ogjena Trinle Dordże.
Kiedy w Sylwestra 1999 roku świat witał nowy wiek, czternastoletni tybetański lama z trzema buddyjskimi mnichami uciekał przez skute lodem Himalaje. Ucieczka była pomysłem chłopca i choć wiązała się ze śmiertelnym niebezpieczeństwem, nikt mu się nie sprzeciwił (…) Gdy dotarli do celu, światowe agencje podały, że najważniejszy tybetański zakładnik, strzeżony dzień i noc Ogjen Trinle Dordże, siedemnaste wcielenie Karmapy, uciekł Chińczykom.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
Siedemnasty Karmapa z typowym dla siebie humorem i elokwencją wyjaśnia jak w praktyczny sposób rozwijać w sobie współczucie. Czyni to w bardzo ożywczy sposób, a ton tych bezcennych nauk chwilami jest niezwykle osobisty. Jego Świątobliwość podpiera się autorytetami klasycznych buddyjskich tekstów, ale przede wszystkim z wielką mądrością i pokorą mówi o życiu i o tym, jak wypełnić je współczuciem od zaraz.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
Guru Joga Czterech Pór Dnia Ósmego Karmapy Mikjo Dordże to krótka, ale niezwykle skuteczna praktyka pozwalająca osiągnąć urzeczywistnienie mahamudry oddania. Ponieważ jest ona jedną z głównych praktyk szkoły karma kagju, wiele mnichów, mniszek i świecki recytuje ją codziennie. Ten nowy przekład został przygotowany pod merytorycznym nadzorem J.Ś. Siedemnastego Karmapy Ogjena Trinle Dordże i wydany podczas 34. Kagju Mynlam w Bodhgai.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
Publikacja ta zawiera komentarz Siedemnastego Karmapy do słynnego w całym Tybecie tekstu mistrza Ngylciu Thogme Zangpo: “Trzydzieści siedem praktyk Bodhisattwy” oparty na serii wykładów udzielonych w żeńskim klasztorze Tilokpur w Indiach w lutym 2007 roku.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
Przygotowana w klasycznym formacie tekstów tybetańskich publikacja ta przeznaczona jest dla osób zaangażowanych w praktykę buddyzmu tybetańskiego, którzy zgodnie z zaleceniem swojego nauczyciela chcieliby wykonywać praktyki wstępne nyndro. Skomponowany przez Jego Świątobliwość Siedemnastego Karmapę skrócony tekst do tych praktyk dedykowany jest uczniom Wschodu i Zachodu, którzy łączą praktykę Dharmy z pracą zawodową i innymi zajęciami.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
Sutra Lankawatara według opracowania Dwight’a Goddarda, na podstawie przekładu z sanskrytu i chińskiego prof. D T Suzukiego.
Profesor Suzuki opublikował Studia nad Sutrą Lankawatrą w roku 1929, a jej przekład w roku 1932 (George Routledge & Son, Londyn). Książki te wywołały znaczne zainteresowanie Sutrą Lankawatarą, która wcześniej była prawie nieznana w świecie europejskim. Książki te wzbudziły też znaczny podziw dla wiedzy i cierpliwości Profesora Suzuki, który był w stanie doprowadzić do końca tak wielkie dzieło na takim wysokim poziomie.
ད་དུང་བལྟ་ཀློག • Read More • 閱讀更多
