Ten rytuał Zielonej Tary, pochądzący z termy Terciena Ciegjura Lingpy, znany jest z niezwykłej skuteczności w usuwaniu przeszkód i spełnianiu życzeń związanych z praktyką dharmy, jak i zdrowiem, życiem rodzinnym, zawodowym, itp. Stał się zatem obowiązkowym elementem porannych modlitw w wielu klasztorach i ośrodkach buddyzmu tybetańskiego wszystkich szkół i tradycji. Wymaga on wielokrotnych powtórzeń jednej z najpopularniejszych pochwał Tary – Dwudziestu jeden pochwał – przekazanych w tantrze przez Mahawairoczanę.

Ponieważ praktyka ta pochodzi z termy, należy ją poprzedzić modlitwami do Guru Rinpocze (Padmasambhawy), które również zostały dodane wraz z innymi modlitwami do Guru Rinpocze i Jeszie Tsogjal, które – podobnie jak rytuał Tary – pomagają w usuwaniu przeszkód i spełnianiu życzeń. Można je recytować opcjonalnie. W wielu klasztorach kagju recytuje się przynajmniej jedną z nich.

Nowe elektroniczne wydanie prezentuje recytacje „Dwudziestu jeden pokłonów” oraz modlitw do Guru Rinpocze nagrane przez Siedemnastego Gjalłanga Karmapę.

Polski przekład rytuału przekazał Związek Bencien Karma Kamtsang zaś przekłady Dwudziestu jeden pochwał oraz dodatkowych modlitw do Guru Rinpocze zostały zaczerpnięte z pozycji: Kagju Mynlam: modlitwy i rytuały.

Wszystkie praktyki wadżrajany, również ten Rytuał Zielonej Tary,  mogą być wykonywane tylko przez osoby, które otrzymały odpowiedni przekaz, abhiszekę i pouczenia od autentycznego nauczyciela wadżrajany.